Vechten of vluchten
Het leven gaat snel
Je leven te vol
De maatschappij veeleisend
De massa druk
De lat te hoog
De informatie te indringend
De ander intens
Waar ben jij?
Vechten of vluchten: oude neigingen steken de kop op
Oude neigingen komen soms toch weer even aan je deur kloppen. Een ervan kan de neiging zijn om te vluchten. Iets wat vroeger de enige veilige oplossing was voor jezelf. Inmiddels heb jij zeker wel momenten dat je je afschermt van alle social media, de digitale wereld en alle verwachtingen om zo goed mogelijk alles te doen. Daardoor kun je weer ademhalen en tot jezelf komen. Jezelf weer terugvinden. Maar omdat het dan toch ergens als vluchten voelt, voelt het niet fijn en kom je dus niet zo tot rust als je daadwerkelijk nodig hebt. Vluchten is niet hetzelfde als opladen. Uiteindelijk herhaalt zich dit steeds weer, tot je je (weer) eenzaam voelt.
Er tegen vechten
En dan ga je weer over op vechten. Toch maar weer door, je probeert het op jouw manier te doen, dat wel. Al vechtende bescherm je jezelf tegen. Dat lijkt te werken, je hebt je eigen ruimte, het gevoel dat je weer meer grip hebt op je leven. Totdat je je opnieuw te moe voelt. De afwisseling van vechten en vluchten is een van de meest uitputtende strategieën die je maar kunt hebben.
Vechten of vluchten begon toen je klein was
Wanneer jij als kind niet geleerd hebt dat je iets aankunt, dat moeilijke dingen overgaan, dat iets niet voor eeuwig is, dan ervaar je de buitenwereld als heftig, oneindig te veel. Dit heeft ook zijn oorsprong in je geboorte: eruit proberen te komen terwijl je klem zit, niet weten hoe je eruit kunt komen, ademnood etc., dat geeft een kleintje het gevoel dat iets niet goed komt, angst voor stikken en doodgaan kan daarbij horen. Ga dan maar eens vertrouwen in het hier en nu op het moment dat je in de paniek schiet.
Wanneer je dan bijvoorbeeld ook een vader of moeder hebt gehad die steeds in de paniek schiet als er iets misging of jij iets verkeerds deed in diens ogen, een ouder die alles van je overneemt als jij wat meer tijd nodig had, ouders die zeggen dat iets anders kan, beter zus of zo moet, dan word je vanzelf onzeker. Het ontneemt je je eigen kracht, zelfredzaamheid. Staande blijven is dan niet gemakkelijk geweest als kind en het kan dan soms bij tijd en wijlen weer even wankel voelen.
Waar ben jij?
De enige manier om staande te blijven in alles wat er om je heen gebeurt, is om bij jezelf te blijven. Sommige dingen weet je vast wel vanuit jouw bewustzijn, maar door de drukte van alle dag, kunnen ze soms zo naar de achtergrond verdwijnen. De kracht van de herhaling kan hier even goed werken.
- Besef dat je sterker bent dan wat er op je af komt. Herhaal dit als een soort mantra op momenten dat het weer even nodig is. En lach maar eens om jezelf, dat je weer even dacht dat je het niet aankon. Wees lief voor jezelf.
- Besef: alles gaat voorbij, het duurt niet lang en je kunt het aan. Vechten of vluchten is niet nodig.
- Krijg zicht op jouw overlevingsmechanismen. En stel jezelf de vraag: wil je nog steeds vechten of vluchten? Veel mechanismen ken je vast al, maar bij elke ervaring die zich aandient in jouw leven heb je iets te leren en wacht er opnieuw een mechanisme op jou om nader bekeken te worden.
- En dan kan het weer even tijd zijn om innerlijk werk te doen. Een ongoing proces van ervaren, opruimen groeien en weer door kunnen geven van jouw eigen wijsheid.
- Hoe zit het met je zelfliefde? Heeft die even weer een boost nodig? Heb compassie voor jezelf, als kleintje. Je wist niet beter, kon niet anders, maar ook je ouders deden wat ze konden. Uiteraard hoort bij zelfliefde ook zelfzorg.
- Wees de aanschouwer van alles om je heen. Je bent niet altijd een onderdeel van alles. Zie wat er gebeurt, je hoeft niet met alles iets te doen, vaak is iets niet eens van jou. Niet aan jou om iets op te lossen. Je hoeft niet overal bij te zijn.
- Besef dat je niet je eigen emoties bent. Emoties heb je, ze gaan door je heen, maar je bent ze niet. Je bent niet een verdrietig persoon, je hebt ergens verdriet over. Je bent niet een kwaad iemand, je voelt je kwaad. Dit besef maakt het makkelijker om je te uiten, je emoties de vrije loop te laten wanner het nodig is. Deze vorm van ventileren helpt je weer staande ge blijven op intense momenten.
- Blijf trouw aan jezelf, wie jij (werkelijk) bent, je missie. Het leven vanuit je verlangen, wat er ook voor je deur staat, wie er ook aan je trekt. Wil je niet liever van invloed zijn? Ja, soms gaat het mis, stoot je je neus, maar dat kun je aan. Nogmaals: vechten of vluchten hoeft niet meer. Wanneer je deel uitmaakt van de wereld zonder dat je afhankelijk bent van de mening van een ander, zonder dat je onderuit gaat door wat er op je afkomt, ben je vrij. Vrij te doen wat jij te doen hebt, vrij te zijn wie je werkelijk bent. Vrij om een verschilmaker te gaan zijn!