Wat past bij mij: hoe ik door zangles mijn stem heb gevonden.

Wat past bij mij? Maar dan echt?

Vroeger zong ik graag. Altijd in bed als ik alleen was. Als mijn moeder dan boven kwam vragen of ik aan het zingen was dan was ik als een onschuldige voetballer na een tackle… ‘Nee, dat was ik niet!’ Gek hè, dat ik toen, zo jong als ik was, het al lastig vond om mijn stem te laten horen. Wat past bij mij? Durf ik te laten zien wie ik ben? Oftewel: het vinden van mijn stem. Al zouden mijn ouders daar anders naar kijken. Ik was op z’n minst een opstandige puber.

Wat past bij mij? Oefening baart kunst

Maar goed, zingen dus. Ik wilde er iets mee. En dus ben ik gestart met zangles. De eerste lessen die ik daaruit oppakte was dat je niet zo maar kan zingen. Om ergens goed in te worden is het handig om de technieken te leren en vooral veel te oefenen.

Sing like no one is listening

Daarnaast leerde ik dat ontspannen heel belangrijk was. Hoe krampachtiger ik was, hoe slechter het klonk. Nog belangrijker was dat ik vooral bezig was met wat de zangcoach ervan vond. Hoe vaak zij ook benadrukte: ik heb liever dat je volluit gaat en dan heel vals dan dat je inhoudt. Sowieso durfde ik thuis niet te zingen als er mensen in huis waren. Wat als ze daar iets van vonden. Door dit besef kwam ik erachter hoe ik mezelf heb aangeleerd om mijzelf af te stemmen op wat ik denk dat een ander van denkt. En kon ik langzaam gaan oefenen met dat loslaten.

I do it my way

Nog een belangrijke les: ik merkte dat ik een liedje altijd precies zo wilde zingen als het origineel. Ik bleef het maar nadoen en dat frustreerde omdat de toonhoogte niet haalbaar was of omdat het gewoon niet lekker zong.

De belangrijkste tip die ik kreeg was luister 2 of 3 keer naar het origineel en ga dan puur met de muziek aan de slag. En toen ging het snel. Ik kwam erachter dat ik zingen graag op mijn eigen manier doe. Ik maak andere riedeltjes, gebruik andere toonhoogtes en man wat heb ik daar een lol in. Daarna kwam het besef, dit doe ik ook in mijn werk. Sterker nog, dit is mijn kracht. Om in te spelen op wat er is op dat moment. Om de kunnen switchen in mijn noten (lees: aanpak) en dan een veel leuker, beter liedje te zingen dan als ik binnen de lijntjes blijf of andere probeer na te doen.

En zo is zangles een belangrijke stap geweest in het vinden van mijn stem.

Wat past bij mij? Follow the fun

In dit hele proces heb ik vooral gekeken naar wat vind ik leuk. Waar heb ik plezier in. Als ik merkte dat ik geen plezier meer had gingen we samen opzoek naar waar mijn plezier wel zat. Welke liedjes, welk type muziek, welke oefeningen. Ik heb echt geleerd dat als je lol heb in het proces van ontdekken en jezelf ontwikkelen dit moeiteloos gaat. Follow the fun is mijn mantra geworden als het gaat om persoonlijke ontwikkeling. Buy Buy hard werken en welkom moeiteloosheid.