De huidige situatie
Rust voelt voor mij oncomfortabel. Ik heb altijd veel en hard gewerkt en als ik niet aan het werk ben, dan ben ik wel andere dingen aan het doen, vooral overdag. In de avond vind ik het makkelijker om wél een boek te lezen of Netflix te kijken. Ik merkte aan mijzelf dat ik echt rustiger aan moest gaan doen omdat ik snel prikkelbaar was en heel erg moe. Dus nu werk ik minder en mag ik in de middag van mijzelf één taak doen in of rondom het huis.
Dit voelt ontzettend oncomfortabel omdat ik die rust niet ben gewend. Daarnaast voel ik mij schuldig tegenover mijn vriend bijvoorbeeld omdat hij wel de hele dag aan het werk is en ik dus nu vaak 2 tot 3 uur eerder stop dan dat hij thuis komt. Maar ook gedachten als ‘wat zullen anderen hier wel niet van denken’ en ‘ik moet altijd bereikbaar zijn’ spelen een rol hierin.
Wat ik vooral ervaar is schuldgevoel en onrust. Waarom kan ik niet op de bank blijven zitten met mijn boek, net als voeger voordat het volwassen leven om de hoek kwam kijken?
De visie van Vera
De reflectie van Marlou
Het probleem zal niet 1,2,3 verholpen zijn. Toch merk ik dat ik steeds vaker bewust probeer te kijken naar het moment waarop ik rust pak en het moment dat ik weer iets wil gaan doen. Dat deed ik eerst namelijk niet. Dan ging ik direct in de actiestand.
Ik vond de video heel erg fijn en helder. Het heeft mij echt aan het denken gezet vooral over het emotionele navigatiesysteem. Het is mij altijd heel erg goed afgegaan om mijn emoties te negeren en vooral naar mijn hoofd te luisteren. Sinds ik de video heb gezien, probeer ik hier veel bewuster naar te luisteren. Het kwam ook echt wel even binnen dat Vera zei dat ik dit al jaren niet doe en die emoties negeer. Dat is echt voor 200% waar.
Wat ik vooral meeneem is Vera’s advies om te luisteren naar de feedback die er in mij opkomt over verruiming of verkramping. En dat als ik verkramp, ik het op dat moment even niet hoef te doen. Maar dat het na 10 minuten alweer anders kan voelen en dat ik het dan wel kan doen. Voor mijn gevoel was het namelijk altijd heel erg zwart-wit. Je doet het direct of je doet het helemaal niet. En dat voelde niet goed, dat levert geen voldaan gevoel op. Nu ik dit weet en daarmee kan oefenen, geeft het een bepaalde rust.
Dit advies gaat mijn privéleven naar mijn idee enorm beïnvloeden. Een aantal weken geleden heb ik al besloten om minder te gaan werken. Ik heb meer inzicht gekregen en ben mij meer bewust geworden van bepaalde patronen en gedragingen. Het besef dat die emoties er mogen zijn en ik ernaar mag luisteren, maakt dat ik niet continue meer dingen aan het doen ben. Ik pak nu mijn rust en ontspanning. Dit advies maakt dat ik privé een leuker mens ben, én tijdens het werken meer energie heb.
Wat een sterke video en sterke reflectie van Marlou daarop. Jezelf zo openstellen is niet altijd makkelijk en dan nu ook nog eens zo openbaar. Complimenten, Marlou. En wat een mooi en waardevol onderwerp. Ik hoop dat meer mensen deze video gaan kijken, enorm helpend. Ik vond het ook weer een hele fijne reminder. Dank allebei!