“Wow, wat heb je veel bereikt de afgelopen maanden. Hoe heb je dat gevierd?”
Zes paar ogen kijken me verwachtingvol aan.
Ik blijf stil, blader een beetje door mijn notities van de afgelopen maanden.
Een ongemakkelijk gevoel bekruipt me.
Dan begin ik iets te stamelen. Halve zinnen als ‘niet aan gedacht’, ‘nog niet klaar’, ‘druk met…’ ontsnappen aan mijn mond.
Dan valt het kwartje.
Hollen is makkelijker dan stilstaan.
Steeds maar weer de horizon verleggen, steeds weer nieuwe doelen stellen. Het is ondernemers eigen. De ontwikkeling, de groei, de nieuwsgierigheid naar nieuwe kansen. Dat is tekenend voor ondernemers die op mij lijken. Die energie halen uit plannen maken en wandelende ideeënmachines zijn. Die zijn liever bezig met wat nog komt, dan met wat geweest is.
Die staan amper stil.
Met als gevolg dat ze nooit vieren.
Net als ik.
“Ik vind het niet zo belangrijk om te vieren, denk ik.” Terwijl ik het zeg, voel ik hoe streng ik voor mezelf ben. Altijd bezig met wat nog moet gebeuren, wat nog meer kan, waar nog verbeterd kan worden.
Alleen al om die reden is het zo goed jezelf te omringen met andere ondernemers, om deel uit te maken van een mastermind, of coachgroep. Donkere kantjes van jezelf worden zomaar vol in het licht gezet. De mensen in de groep vormen een stok achter de deur om het anders te doen. Minder streng. Meer vieren. Want vieren wat je bereikt, is belangrijk.
Vier je succes en je:
- ervaart je gelukshormonen. Die heb je nodig om optimistisch te blijven;
- ervaart je succes. Succeservaringen heb je nodig om spannende stappen te zetten;
- ervaart je trots. Die trots op jezelf is nodig, zodat je geen externe goedkeurig nodig hebt;
- ervaart je vertraging, waardoor je pas écht goed kunt zien wat je hebt bereikt. Dat is nodig om voldoening te voelen over je prestaties;
- ervaart je motivatie om door te gaan. Die is nodig op momenten dat je obstakels ervaart.
Hoe je viert, mag je zelf weten. Met een stuk taart, cocktails, een etentje, een nieuwe jurk, een minivakantie alleen voor jou.
Ik heb mijn ongemak aangekeken. Wil mezelf niet langer voorbij walsen. Daarom heb ik als feestje voor mezelf een retraite geboekt. In een bos, met een eigen kamer, kampvuur en alles. Zodat ik mezelf nóg meer tijd geef om even te vertragen en stil te staan bij alle stappen die ik heb gezet. Op deze manier léér ik mezelf vieren.
Wanneer verdien jij een feestje?