Jeannette Welp, spreker en musicus, trok zalen van honderden mensen met haar muzikale keynote toen corona ons land bereikte. Al haar sprekersklussen werden opeens gecancelled, en daarmee stortte alles waar ze jarenlang naartoe had gewerkt in één keer in. Inmiddels hebben ze een nieuwe vorm gevonden, maar daar was flink wat lef voor nodig. “Tijdens de eerste oefening kon ik wel huilen.”
Ze is 60, maar haar ogen glinsteren leeftijdloos als ze vertelt over de verbindende kracht van muziek. Haar humor, zelfspot en de geanimeerde manier waarop ze praat maken het gemakkelijk om naar haar te luisteren. Een talent dat ze ongetwijfeld inzet tijdens haar keynotes over muziek. Een volle zaal tovert ze in korte tijd om tot een orkest, waardoor iedereen de saamhorigheid ervaart die muziek tot stand kan brengen. “Als mensen met elkaar muziek maken, zie je de blikken in hun ogen veranderen. Dat is prachtig, ik ben er altijd weer ontroerd van.”
Verleden
Het begon niet met lef, maar met een puur verlangen. Dat verlangen om muziek te gaan maken met volwassenen ontstond een jaar of tien geleden. Jeannette, die afstudeerde als dwarsfluit-solist aan het conservatorium, wilde de bedrijven in om zakelijke teams met elkaar in verbinding te brengen door middel van muziek. De vraag was alleen hoe dat er precies uit moest komen te zien. “Ik had geen idee wat ik moest doen. Ik kon niet met een dwarsfluit aankomen, want daar krijgen mensen niet zomaar geluid uit. Maar op een avond zei mijn man tegen mij: ‘Moet je nou kijken, hier op YouTube zie ik een ongelooflijk leuk muziekinstrument, dat is vast wat voor jou. Toen ik het zag, dacht ik: ja, dit is precies wat ik nodig heb.”
Vallen op het hoogtepunt
Met die boomwhackers – plastic buizen van verschillende groottes, die ieder een ander geluid geven als je ertegen slaat – wilde Jeannette de bedrijven in om te vertellen over de verbindende kracht van muziek. “Het viel niet mee om dat op te zetten, maar via via kreeg ze het voor elkaar een muzikale TedX te geven aan een zaal van honderd man. Lef heeft ze zeker! “Tijdens dat optreden viel alles op zijn plek. Ik dacht: man, dit is wat ik te doen heb. Ik vond het grandioos.” Vijf jaar na haar eerste TedX stond ze eindelijk voor volle zalen. “In februari stond ik samen met Erik Scherder op de TU Eindhoven, dat was echt mijn droom. En een paar weken later was het voorbij.”
‘Nu kan ik die boomwhackers wel weggooien, dacht ik’
Corona kwam, en alles werd geannuleerd. In eerste instantie maakte ze zich nog niet al te veel zorgen, hoopte ze in september weer verder te gaan. “Mijn moeder was in rap tempo dement aan het worden, dus ik kon haar verzorgen tot ze in mei vorig jaar overleed. Het was fijn om dat te kunnen doen. Bovendien heb ik een boek geschreven, iets waar ik anders nooit tijd voor had gehad.” Toen bleek dat het veel langer zou duren dan een paar maanden, kwam de echte klap. “Op dat moment voelde ik wel paniek, ik stortte echt een beetje in. Dit is wat ik kan, dacht ik. Ik kan met een zaal een orkest maken, dat is mijn unique selling point. Nu kan ik die boomwhackers wel weggooien, het wordt nooit meer wat.”
Opnieuw beginnen met muzikale online masterclass
De omslag kwam toen in het vrouwennetwerk waar ze bij zat werd gevraagd of Jeannette een muzikale online masterclass wilde geven over muziek en verbinding. Dat deed ze, en de reacties waren zo positief, dat online opeens als een mogelijk alternatief voelde. “Ik liet het aan mijn manager zien, en hij zei: “Goed begin, maar er valt nog een hoop aan te verbeteren.” Ze besloten samen een sterke online masterclass in elkaar te zetten en huurden een paar maanden later een studio om te oefenen voor een kleine groep mensen. Ook dat was een vorm van lef. “Het is ontzettend raar om in een camera te praten als je normaal een zaal voor je hebt. Ik weet nog zo goed hoe het voelde om daar te staan, ik kon wel huilen. Je bent dan al zo ver, en dan moet je eigenlijk weer bij nul beginnen.”
Ze was niet blij met die eerste uitvoering, maar gaf niet op. Ze volgde een cursus online presenteren, scherpte haar presentatie aan en leerde hoe ze in haar masterclass energie en verbinding kon creëren, net als in de zaal. “Online kan je geen muziek maken, dat gaat gewoon niet. Als ik in mijn handen klap, doe jij het anderhalve seconde later. Ik moest dus iets anders verzinnen om de verbindende kracht van muziek te laten zien in haar muzikale online masterclass.” En dat niet alleen; ze moest ook leren hoe ze voor de camera net zo op haar gemak kon zijn als voor een offline publiek. “Op het begin zat ik als een dood vogeltje in de camera te kijken, tot ik van de één op de andere dag dacht: je hoeft niet bang te zijn, vertel maar weer gewoon zoals je bent.”
Heden
Het was vallen en opstaan, keihard werken en vooral heel veel oefenen, maar inmiddels staat er een product waar ze meer dan tevreden over is. “Mijn masterclass is nu een combinatie van verhalen, muziekfragmenten en opdrachten. Het is interactief en inspirerend; als mensen terugkomen uit een break-out room, spreken de gezichten boekdelen.” De eerste boeking is al binnen, één van velen hoopt ze. “Ik ben heel blij met het resultaat en geef de masterclass inmiddels vol zelfvertrouwen, ik voel me elke dag sterker worden daarin. In mijn ogen ben je echt een professional als je het gat dat is ontstaan weer kan opvullen. Daar ben ik trots op.”
‘Dit is wat ik echt wil. Ik wil gewoon iets geven aan mensen’
Haar antwoord op de vraag hoe ze dat voor elkaar heeft gekregen, is veerkracht. “Dat is mijn grootste talent. Het is niet dat ik niet in mezelf geloof, maar ik ben kritisch naar mezelf en onderzoek de kritiek van een ander serieus. Of het waar is, of het klopt en of ik er wat van kan leren. Want je kan zelf wel zeggen dat het goed is wat je maakt, maar als niemand er goed op reageert, is het gewoon niet goed.” Die veerkracht en haar sterke gedrevenheid hebben haar gebracht waar ze nu staat. “Ik geef niet op, want dit is wat ik echt wil. Ik wil gewoon iets geven aan mensen.”
Toekomst
In de toekomst hoopt Jeannette weer de bühne op te gaan, maar de muzikale online masterclasses blijven waarschijnlijk onderdeel van haar aanbod. “Ik wil de komende tien jaar zoveel mogelijk optreden. Online, offline, dat maakt me eigenlijk niet meer uit. Het liefst sta ik er vier keer per week, dat is mijn plan.” Haar leeftijd doet niets af aan haar drive of lef. “Heel soms bekruipt me dat gevoel van: je bent geen 30 meer hoor, je kan wel wat rustiger aan doen. Maar dat wil ik helemaal niet. Ergens in mijn leven heb ik besloten: ik wil alleen nog maar doen wat ik echt wil doen, en dat is dit. Dus zolang ik het nog kan, doe ik het gewoon.”
