DE HUIDIGE SITUATIE

Annemarie over haar situatie: “Als zelfstandige loop ik geregeld tegen het feit aan dat ik soms meer wil dan dat ik kan op dat moment. En omdat ik als coach anderen wil activeren en motiveren om een goede leefstijl na te streven en actief te zijn, is het soms best lastig als ik zelf niet altijd 100% energiek ben en tot alles in staat ben. Als ondernemer, waarbij ik ook nog presentaties en workshops geef en mijn klantenbestand continu wil uitbreiden, wil ik het goede voorbeeld geven. Dat is gewoon soms niet haalbaar. En dat doet wel eens pijn, want de wil en het enthousiasme die weerhouden mij niet, mijn lijf daarentegen nu en dan wel.”

En dat is de ene keer makkelijker te accepteren dan DE ANDERE keer.

“Doordat ik chronisch ziek ben en mij eigenlijk niet zo voel, maar daar wel rekening mee heb te houden, voel ik mij wel eens beperkt. Dat zorgt ervoor dat ik altijd nog harder mijn best doe op de momenten dat ik goed ga. Als ik dan overloop van energie, dan is het moeilijk de balans te vinden en wil ik alle activiteiten en werkzaamheden die even vertraging hebben opgelopen inhalen. Eigenlijk zet ik mijzelf onnodig onder druk om de door mijzelf gestelde doelen te behalen. Ik zeg ook altijd dat ik mijn doelen wel haal, alleen soms met vertraging in tijd. En dat is de ene keer makkelijker te accepteren dan de andere keer.

Ik begon dan ook jaren geleden met het idee dat ik het wel even zou laten zien dat ik in staat zou zijn in no-time een snelgroeiende praktijk neer te zetten naast mijn gezin. En omdat ik als de dood was te falen deed ik er alles aan om de vooroordelen weg te nemen door mezelf te bewijzen en daardoor kreeg kwetsbaarheid ook geen ruimte.

Hoe zorg ik ervoor dat ook als alles goed gaat ik toch de touwtjes in handen houd en op tijd weet los te laten?

De emotie die ik voelde was dat ik wèl tegen mijn klanten zei dat ze zich kwetsbaar mochten opstellen en zachter voor zichzelf mochten zijn, maar ik deed zelf het tegenovergestelde. Ik was keihard voor mezelf, want anders zou ik geen succesvolle praktijk kunnen neerzetten. Oftewel ik stond standaard in de overlevingsstand. Als ik daar nu aan terug denk dan is het niet zo gek dat ik opgegeven moment brak. Het was niet vol te houden. En dat deed pijn!

Nu weet ik beter, alleen voel ik nu dat ik niet 100% voluit durf te gaan. Hoe zorg ik ervoor dat ook als alles goed gaat ik toch de touwtjes in handen houd en op tijd weet los te laten?
Ik ben nu coach die precies weet hoe het moet, maar het alleen voor haarzelf soms onnodig moeilijk maakt. En dat wil ik veranderen.”

DE VISIE VAN VERA

DE REFLECTIE VAN ANNEMARIE

Annemarie: “Nou, dat was me de confrontatie wel. Ik werd emotioneel, want voelde me soort van betrapt. Sinds een paar jaar ben ik mij ervan bewust dat ik mezelf altijd harder push dan nodig is en ook waar dat vandaan komt. Alleen blijk ik dat toch nog steeds te doen. Ik dacht dat ik dat inmiddels wel had ingezien. Maar mijn topsporters mentaliteit en gevoel van moeten compenseren voor de tijden dat ik niet goed ben, maakt dat ik altijd net nog te veel hooi op mijn vork neem en er nog te hard in wil gaan. Zoals Vera zegt: niet voor 100% maar waarschijnlijk wel voor 300%.”

“Ik herken mijn ‘probleem’ dan ook. Aan de ene kant een probleem, want daardoor houd ik ook de angst voor uitvallen; ik verg teveel van mezelf. Aan de andere kant heeft het mij ook veel gebracht. Nu nog zoeken naar de balans in beide. Hele waardevolle les die ik hier heb gekregen.”

Hoe harder ik push hoe meer energie ik verlies.

“Heel bijzonder dat ik op deze wijze via een video, waarbij ik slechts materiaal heb aangeleverd op papier, zo’n uitgebreide boodschap mag ontvangen, die ook nog eens de kern raakt. De tips zijn goed om op te volgen, want hoe harder ik push hoe meer energie ik verlies. Iets willen en doen wat vanuit het hoofd wordt aangestuurd maar waarvan het lichaam laat voelen dat het niet matched met elkaar, daar moet ik echt beter naar luisteren. Bij elk besluit weet ik wanneer het goed voelt of niet, alleen mijn hoofd wint het dan toch nog vaak van het innerlijke gevoel, waardoor ik op den duur het lichamelijk toch nog moet laten afweten.”

“De uitspraak over mijn doelen naar voren trekken en voelen wat dat op dit moment voor mij betekent is zeker een tip die ik ga opvolgen. Want zodra het hoofd en het gevoel niet overeenkomen, dan kost mij dat gewoon veel te veel energie, hoe graag ik ook het te bereiken doel op de horizon wil zien verschijnen. Het werkt simpelweg niet. En dat je altijd je navigatiesysteem moet blijven onderzoeken op weg naar je doel is ook een belangrijke tip. Vaak dacht ik dan dat ik door het niet behalen van mijn doel zou falen, terwijl dat er niets mee te maken heeft. Het gevoel beslist gewoon anders en intuïtie geeft juist ook aan dat het goed is om van koers te wijzigen, alleen het hoofd wint dan toch de discussie die gaande is van binnen.”

Wat je hierboven leest heeft met patronen te maken die ik echt wil leren loslaten.

“Met de tijd ben ik al veel meer naar mijn gevoel gaan luisteren en dat heeft mij ook goede besluiten opgeleverd. Wat je hierboven leest heeft met patronen te maken die ik echt wil leren loslaten, maar ook in deze is wel duidelijk dat alles gaat met vallen en opstaan.”

“Ik ben Vera zeer dankbaar voor deze inzichten en confrontatie, want niet alleen qua werk, maar ook in de privé sfeer brengt het inzichten die tot minder conflicten zullen leiden. In de privé sfeer heb je ook nog eens met je gezinsleden of familie en vrienden te maken, dus daar is het ook belangrijk om flexibiliteit in te bouwen en af te gaan op wat goed voelt, iedere keer opnieuw, welke consequenties het ook mag hebben voor mezelf of anderen.”