Inhoud van dit artikel
De huidige situatie
Annechien vertelt: ”Ik werk als bedrijfskundig levenscoach en teamcoach. Daarnaast werk ik al jaren als toezichthouder/commissaris. Over dit onderwerp geef ik ook les. Daarna zijn er schrijfactiviteiten bijgekomen. Ik vertelde er enthousiast over aan mijn collega/vriendin, want ik ben er trots op dat ik dit voor elkaar krijg. Ik vind dat ik de ruimte neem om mezelf te blijven ontwikkelen. Haar reactie was echter niet zo enthousiast. Ze zei dat ik wel heel veel doe om bevestiging te krijgen van mijn omgeving. Vergelijkbare reacties krijg ik van anderen; ze zijn niet blij voor me, wensen me geen succes.”
Jaloezie?
“Geregeld krijg ik opmerkingen dat ik zoveel doe en dat ik voldoende rust moet nemen. Mensen vinden dat ik me op één ding moet focussen en dan ook tevreden moet zijn. Nog steeds krijg ik de vraag hoe ik mijn bezigheden combineer met de kinderen. Of ik krijg te horen dat anderen het zo heerlijk vinden om doordeweeks te kunnen lunchen of hun huishouden op orde te hebben. Ik realiseer me dat het bij hen ook een vorm van jaloezie kan zijn.”
“De focus ligt op een zwak punt”
“Ik vind het verbazend en verrassend en lastig dat er eerst een pijnlijk punt benoemd wordt. Dat de focus ligt op een zwak punt dat ik al jaren bij me draag. Want die angst voor afwijzing klopt, die heb ik gehad. Daar heb ik al veel stappen in gezet, waardoor het minder is geworden. Hierdoor durf ik juist meer. Eigenlijk precies het tegenovergestelde van hoe het werd uitgelegd door een vriendin.”
Twijfel
“Hierdoor vroeg ik me af of het misschien deels wel zo is? Maar ik blijf me ontwikkelen, mijn talenten inzetten voor de wereld. Hoe erg is het als ik daarmee bevestiging krijg voor wie ik ben? Waarom zou dat niet goed zijn? Het maakt me verdrietig, want wordt het me wel gegund en word ik gezien om wie ik ben? Inmiddels besef ik dat dát wat ik doe, me juist veel brengt. Maar de reactie van mensen om me heen laten me twijfelen hun oprechtheid.”
De visie van Vera
De reflectie van Annechien
“Wat ik het eerst uit het filmpje haal is dat het ‘probleem’ een doorgaand proces is. Het lijkt alsof wat ik heb beschreven, het volledige verhaal is, maar misschien is niet helemaal duidelijk wat er wél goed gaat. Dus, hoewel mijn situatie niet helemaal geïnterpreteerd is zoals ik bedoelde, heb ik zeker iets aan het filmpje. Vera’s analyse klopt. Ik begrijp haar punten heel goed. Ik besef dat ik nog meer op mezelf mag focussen en dat ik mijn ‘ik’ een stukje kwijtraak wanneer een ander niet zo enthousiast is als ik.”
“Ik besef dat ik nog meer op mezelf mag focussen”
“Ik onthoud in ieder geval dat ik bij een trigger van een ander bewust bij mezelf mag en moet checken of het klopt. Erop vertrouwen dat ik op een bewuste manier steeds weer dat patroon zie. Het verdriet dat er komt is inderdaad begrijpelijk. Ik haal er ook uit dat ik kan varen op mijn eigen emotionele ervaringssysteem. Er is maar één persoon die het beste weet wat goed is voor mij en dat ben ik.
De reactie van Vera helpt me om te ervaren wat er gebeurt en wat ik kan doen om dit beter te maken. Ofwel als onderdeel van een proces waarin ik weer een stuk aan het loslaten ben. Het is een thema wat een rode draad door mijn leven is. Gelukkig wordt die draad steeds dunner en wie weet knapt die een keer, zodat ik dit thema echt kan loslaten.”