Leestijd: 3 minuten

Ontmoeting met de mentor

Hieronder deel ik een klein deel van het verhaal van FEEM: de jaren ervoor, waarin je ziet hoe het beetje bij beetje is ontstaan. Om vervolgens mijn persoonlijke inzichten te delen. Ik deel ze graag met je zodat jij je erdoor kunt laten stimuleren, motiveren of inspireren. Want, misschien denk je: ‘Hee, da’s een goed idee, ga ik ook proberen’. Of juist: ‘Daar ben ik het niet mee eens. Nu weet ik wat ik niet wil doen’. Beide is informatie voor jou. Gebruik het! Doe er iets mee. Ik neem je graag mee op reis naar het verhaal van FEEM.  

Groetjes, Yvonne van Balkom
Oprichter FEEM Magazine

juni 2018

In elke vezel van mijn lijf wist ik: ik wil ‘iets’ veranderen. 

Van betekenis zijn.
Een verschil maken.

Maar hoe? Geen idee.
Waarmee? Geen idee.

Ik had alleen mijn innerlijke kompas: ik wil een verschil maken voor een ander.

Via een advertentie op Facebook kom ik terecht bij een masterclass in Den Bosch. Van twee vrouwen waar ik nog nooit van gehoord had. Het tijdstip paste, de prijs was oké en de locatie in de buurt. Ik boek een ticket zonder er al te veel bij na te denken. Het voelde goed. 

In een prachtige zaal zitten we met zo’n 15 vrouwen bij elkaar. Allemaal in afwachting wat er komen gaat. Het is mijn eerste ontmoeting met Crystal Kwee en Mabel Duchossoy, de twee vrouwen die in de rest van het jaar een cruciale rol zouden spelen op mijn reis. Ze bleken de oprichters te zijn van het bedrijf The New Business Women.

Dit was een kwestie van ‘right time, right place’.

Na deze prachtige kennismaking wist ik meteen: deze vrouwen wil ik de komende tijd om me heen. Ik was er klaar voor. Zij konden me begeleiden op een manier die perfect bij mij paste.

In de maanden daarna lieten ze me zelf mijn antwoorden vinden. In mezelf.

Ze reikten kennis aan over gevoel, emoties, bewustzijn, energie. Met elk gesprek, elke vraag, elke meditatie en elke visualisatie kwam ik dichter bij mezelf. Zij gaven woorden aan een dieper gevoel wat ik al langer ervaarde, maar nog niet begreep.

Ik leerde naar de signalen van mijn lichaam luisteren.
Ik leerde wat het is om je niet te laten meevoeren door ego-gedachten.
Ik leerde het verschil herkennen tussen ‘wat ik écht wil’ en ‘wat ik denk te willen, maar wat eigenlijk iets is wat ik vroeger van iemand anders heb geleerd’.
Ik leerde dat ik onbewust al heel dicht in contact sta met mijn intuïtie, maar daar nog niet optimaal gebruik van maakte.
Ik leerde mezelf uitspreken naar anderen wanneer mijn gevoel zei dat er iets niet oké was, in plaats van het weg te relativeren.
Ik leerde dat maskers opzetten niet nodig is.
Ik leerde de kracht van kwetsbaarheid.
Ik leerde de eenheid om me heen ervaren.
Ik leerde de kracht van feminiene energie.

Wauw.

LESSONS LEARNED

Mabel en Crystal lieten me een compleet nieuwe wereld zien. Hier was alles anders. Een half jaar later zag mijn wereld er heel anders uit. Wat zou ik een volgende keer meteen weer doen en wat zou ik anders doen? Ik deel het met je in deze video:

VRAGEN VOOR JEZELF

Mijn inzicht: Eerst begrijpen, dan begrepen worden.

  • Omring je jezelf met mensen die je stimuleren en motiveren? 
  • Wie stimuleert en motiveert jou nu juist helemaal niet met hetgeen jij mee bezig bent. Zou je die persoon / personen wat meer kunnen meenemen in je proces?
  • Sta je ervoor open om van anderen te leren? Om écht te willen begrijpen wat ze bedoelen. De mensen die jij wil begrijpen én de mensen die je – eigenlijk – niet wil begrijpen.

Eerst begrijpen, dan begrepen worden dus. Het was een waardevolle les. Waarbij ik naderhand nog ontdekte dat eigenlijk alleen het eerste deel telt. Het tweede deel (begrepen worden) vloeit daar dan vanzelf uit voort. Of niet. Beide is oké. Je moet niet willen begrijpen met als doel om begrepen te willen worden. 

Dit gaat om écht willen luisteren naar de ander. Zonder het eindresultaat te willen beïnvloeden. 

Lukt me dat sindsdien altijd? Nee, zeker niet. Hoe dichter de mensen bij me staan, hoe meer ik hoop en verlang dat ze me begrijpen. Inmiddels leer ik steeds meer: daar gaat het niet om. Hoe mooi is het als je zelfs liefdevol bij elkaar kunt zijn zonder elkaar te begrijpen?

Enfin. Terug naar toen. 

Ik was er klaar voor om deze wereld nog beter te leren kennen. Hier voelde ik me thuis. 

Ik vergat alleen één ding: mijn omgeving bevond zich nog in de ‘oude wereld’.