Visie van een verschilmaker

Mijn goud ligt voor het oprapen

Leestijd: 2 minuten

Daar lig ik dan, op een matje. Klaar voor de ademsessie. We hebben een surprise-festival georganiseerd voor onze vriendin. Je wordt tenslotte maar één keer 40 en dan begint je leven past echt! In eerste instantie voelde ik wat weerstand, want doe mij liever een borrel met een dansje. Aangezien ik daarvoor nog twee uurtjes mag wachten, besluit ik er alles uit te halen. Wetende dat mijn vriendin zweert bij deze sessies. Als ik er dan toch ben…

Ik wil ook ‘dingen’ verwerken. Al weet ik dan niet wat

Na een ontspannende bodyscan wordt de ademsessie krachtig ingezet. Dus ik doe krachtig mee. Tintelende, stijve handen, kramp in mijn gezicht. Gelukkig mag je bewegen wat je wil bewegen. Dus ik kronkel en puf, frustrerend over dat het verder niks met me doet. Ik hoor anderen huilen. Ik wil ook ‘dingen’ verwerken. Al weet ik dan niet wat. Ik geef niet op en ga door. Ik benoem naar de begeleider wat ik ervaar. Hij geeft aan dat dit mijn patroon is. Waarop ik antwoord: ‘I know, en wat kan ik dan doen?’. Ik mag rustiger ademen via de onderbuik. Het verbaast me omdat het net anders werd voorgedaan. Ik laat alles maar los.

En dan… kom ik direct in een andere vibe. Mijn lichaam gaat fijn tintelen, mijn gezicht gaat in een brede glimlach, ik voel me gelukzalig! Bij het horen van het gehuil bij anderen voel ik naast empathie voor wat ze doormaken, me ook schuldig. Dat ik me zielsgelukkig voel terwijl de ander verdriet heeft. Ook dat laat ik maar los. Ik voel het geluk weer stromen, ik voel me opstijgen, ik voel de liefde en dankbaarheid voor mijn familie en de fijne mensen om me heen.

Tegelijkertijd hoor ik mijn saboteur: is dit alles?

Tegelijkertijd hoor ik dat stemmetje, mijn saboteur, die zich afvraagt: Is dit alles? Moet het niet dieper, zwaarder? Ben ik te oppervlakkig? Doe ik het fout?

Ik besef dat er nu niet veel los te laten is in de diepte. Ik hoef niet te graven naar herinneringen en emoties. Dat wat ik los te laten heb zit geheel aan de oppervlakte. Het zo hard mijn best doen. Dit patroon zit juist ‘diep’ doordat het in de breedte in alle situaties tot uiting komt.

Het ervaren van geluk, liefde en dankbaarheid blijkt het doel van de ademsessie te zijn. De een moet daarvoor veel lagen door, de ander kan er sneller bij komen. Mijn goud ligt dus voor het oprapen. Alleen, mijn patroon ook! Ik ben diep in mijn patroon gedoken om het weer los te kunnen laten.

Vanaf nu vertel ik mijzelf in allerlei situaties dat ik niet mijn best hoef te doen. Enkel hoef te genieten. En ontspannen mag blijven ademen. Al dan niet op een matje…

foto goud: door Tero Vesalainen via Canva
foto goud: door Tero Vesalainen via Canva
Bregje van Beckum
Bregje van Beckumhttps://feemonline.nl/bregje-van-beckum/
Bregje geeft als therapeutische coach diepgaande inzichten op een toegankelijke en niet-oordelende manier, waarmee ze je helpt je patronen te doorbreken. Ze zet krachtige technieken in om echt in contact te komen met je gevoel.

Verschilmakers Vertellen

In de rubriek 'Verschilmakers Vertellen' vind je persoonlijke verhalen, visies en kennisartikelen van professionals op het gebied van bewustzijn, intuitïtie en leiderschap. We hopen dat de artikelen je inspireren tijdens het leiden van je eigen, echte leven zodat je blijft werken en leven op een manier die klopt voor jou. Dat maakt een verschil.

 

Meer van deze Verschilmaker

Artikelen van andere Verschilmakers

Reageren? leuk!

Wij gebruiken FEEM Magazine graag als platform om kennis en ervaring te delen over de thema's waar we over schrijven. Door jouw visie op dit onderwerp ook te delen, komen we samen tot steeds meer verdieping en inspiratie. We houden van constructieve gesprekken - van hart tot hart. Praat je mee? 

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in