FEEM is ondertussen een gigantisch project geworden. Gigantisch mooi, gigantisch groot en we maken een steeds grotere impact. Ook die impact wordt gigantisch.
Heb ik dat bij de start van FEEM allemaal zo uitgedacht? Absoluut niet. De enige commitment die ik FEEM heb gegeven is dat ik bij elke stap dicht bij mezelf blijf. Dat ik blijf luisteren naar mijn hart – ook al schreeuwt mijn hoofd dat ik iets anders moet doen. In vertrouwen blijven en die grootsheid omarmen. Stap voor stap. Ook al is het spannen.
En ondertussen wordt het dus steeds groter en grootser.
Onderweg kom ik veel mensen tegen. Sommige willen meeliften op het succes van FEEM, anderen proberen het uit mijn hoofd te praten en weer anderen geloven in me en voelen dezelfde drive en denken mee vanuit hun eigen intrinsieke motivatie.
Gisteren kwamen er twee uitersten op mijn pad; iemand die niet mijn enthousiasme deelde en iemand die wél mijn enthousiasme deelde.
In deze reflectie neem ik je mee hoe ik daarmee omga.
Je kunt ‘m hier in video (7 minuten) kijken:
Of je luistert naar de podcast (12 minuten). Inclusief een aanvullende introductie die niet in de video zit. Een klein extraatje. 🙂
