De strandwandeling

Er was eens een oude man, die de gewoonte had om iedere ochtend een wandeling over het strand te maken, voordat hij ging werken. Zodat hij zijn gedachten kon laten gaan over de dingen die die dag gedaan moesten worden.

Op een ochtend heel vroeg, liep hij over het strand na een zware storm, die die nacht gewoed had en het hele strand was bezaaid met zeesterren. In de verte zag hij een kleine jongen zijn richting op komen lopen. Af en toe stopte de jongen, bukte, raapte iets op en gooide dat in zee. De jongen kwam dichterbij en de man riep: ”Goedemorgen! Mag ik vragen, wat ben je aan het doen?” De jongen keek op naar de oude man en antwoordde: “Ik gooi de zeesterren terug in zee. De vloed heeft ze op het strand gespoeld en ze kunnen niet zelf terug in de zee komen”. De oude man antwoordde: “Maar er liggen hier duizenden zeesterren! Ik ben bang dat dat niet echt verschil zal maken”. De jongen bukte, raapte nog een zeester op en gooide hem zo ver als hij kon de zee in. Toen keek hij naar de man en zei met een glimlach: “Voor deze maakte het verschil”.

Dit haal ik eruit

Vaak is er iemand in onze buurt, zoals deze jongeman, die ons een helpende hand biedt. Zodat we verder kunnen…

Wat zou het mooi zijn als jij en ik het vertrouwen en de kracht in onszelf versterken door te Weten dat wij HET verschil zijn. De parel in die oester, dat belangrijke en onmisbare puzzelstukje in de universele legpuzzel…. Daar is moed voor nodig om onszelf dat te erkennen. Dus…open jouw Centrum van Geluk en leef het leven waarvoor je in de wieg gelegd bent!