‘Ken je die mop van die olifant?’
Ik kijk mijn vriendin glazig aan. Nee, van die mop heb ik nooit gehoord.
‘Hoe krijg je een olifant in een koelkast?’
Geen idee. Waarschijnlijk iets pijnlijks. In mootjes hakken?
‘Deurtje open, olifant erin, deurtje dicht’.
Het blijft even stil. De mop blijft in het luchtledige hangen. Ik vind hem niet erg grappig. Maar wel heel praktisch.
Er wordt weleens gepraat over ondernemen of op topniveau werken alsof het rocket science is. Als je van een afstandje kijkt naar ‘de grote’ kun je al snel denken dat zij over kennis beschikken die jij niet hebt. Dat klinkt als het geheime recept, om van gewone cola een échte cola te maken. Als jij de strategieën niet kent, als je de juiste technieken en trucjes niet beheerst kun je nooit uitgroeien tot een echte topper.
Als ik één ding heb geleerd is het dat ondernemen / werken in loondienst één grote leercurve is, waarin je voortdurend nieuwe uitdagingen tegenkomt. Elke keer als je denkt ‘nu snap ik het’, loop je tegen iets nieuws aan wat je nog niet weet, het grote onbekende. In dat grote onbekende kun je je onzeker voelen, of niet competent genoeg.
Maar alle grote uitdagingen die jij tegenkomt, zijn anderen ook tegengekomen. Het lucht mij altijd enorm op als ondernemers die verder zijn dan ik, van dezelfde dingen hebben wakker gelegen. En toch is het ze gelukt om door hun onzekerheid heen te groeien en zich het onbekende eigen te maken. Niet door naar een speciale business school te gaan, of allerlei dure programma’s te kopen. Nee, gewoon door elke grote nieuwe uitdaging die ze tegenomen weer klein te maken. Hoe krijg je een olifant in een koelkast? Juist. Deurtje open, olifant erin, deurtje dicht.
Dit principe pas ik zelf ook toe. In iedere nieuwe situatie, bijvoorbeeld als ik voor het eerst personeel aanneem. Personeel aannemen? Help! Een olifant! Geen idee waar te beginnen. Hoe weet ik of ik er klaar voor ben?
In zulke situaties bedenk ik me: Ok. Het is nóg niet makkelijk, maar het kan geen rocket science zijn. Heel veel ondernemers gingen me al voor. Adem in, adem uit. Wat is de meest praktische weg om te leren wat er nodig is? Wat kan de eerste kleine stap zijn?
De oplossing is bijna altijd simpel. Een keer praten met mijn accountant? Een HR-adviseur bellen? Zo’n eerste kleine stap leidt vanzelf tot een volgende. Onderweg leer ik, vind ik de missende puzzelstukjes, raak ik vanzelf goed geïnformeerd. Zo wordt het onbekende steeds meer eigen, waardoor mijn zelfvertrouwen om een volgende stap te zetten groeit.
Deurtje open, deurtje dicht.
Het is heus niet zo ingewikkeld. Probeer maar eens!
