DE HUIDIGE SITUATIE
Salina vertelt: “Soms heb ik het gevoel dat ik me moet bewijzen. Laten zien dat ik echt wel kan wat ik doe en dat ik bewust heb gekozen voor de combinatie van een eigen bedrijf, werken wanneer ik wil en mijn gezin. Alles mag met elkaar verweven zijn. Het bizarre is dat ik dit gevoel niet heb bij mijn klanten, bij mijn volgers op social media en business-buddy’s. Het is vooral mijn sociale omgeving, vrienden en familie. Overigens niet bij mijn gezin. Mijn man staat vierkant achter mij en dat voel ik in alles.”
“Mijn pagina als verschilmaker in FEEM Magazine online heb ik gedeeld via What’s app met vrienden, familie en bekenden. Van enkelen kreeg ik de reactie: ‘Oh, ik wist niet dat je deze kant op bent gegaan met je bedrijfje.’ En: ‘Zal wel zijn omdat het nu duidelijk is dat je zoon ADHD heeft.’ Ik merk dat het me raakt waardoor ik een soort van stortvloed over hen heen wil gooien om te bewijzen dat ik kan wat ik kan. Ik schiet in een uitlegmodus, terwijl ik weet dat dit niet hoeft. Er wordt geen vraag gesteld, er wordt geen direct oordeel gegeven. Het komt op dat moment vanuit mij.”
Wellicht dat ik me niet serieus genomen voel.
“Ik heb het gevoel dat iemand mij kleiner maakt. Dat wat ik doe uit een opwelling komt, uit ‘we zullen wel zien wat het wordt’. Wellicht dat ik me niet serieus genomen voel. Het woord ‘bedrijfje’, daar sla ik enorm op aan. Daarnaast de vertwijfeling bij de woorden: ‘Ga je coachen dan? Ik wist helemaal niet dat je daarvoor geleerd had?’
Ik weet dat er altijd mensen zullen zijn die met twijfels naar een ander kijken.
Lichte angst voel ik als ik dit zo uitspreek en welke reacties ik daarover zal krijgen. Tegelijk ook sterk. Ik ben geen persoon die zich beter voelt dan een ander. Letterlijk iedereen is gelijk, iedereen moet eten, slapen en naar de wc. Wel geloof ik erin dat het podium groot genoeg is voor iedereen en dat het meer dan ok is om je hoofd boven het maaiveld uit te steken. Mensen doe alsjeblieft waar je gelukkig van wordt, je hebt maar één leven! Ik weet dat er altijd mensen zullen zijn die met twijfels naar een ander kijken. Ik weet ook dat dat de emoties van die personen zijn en niet die van mij. Maar hoe zorg ik er nou voor dat ik niet in een verdedigingskramp schiet en dat ik niet de aanname doe dat iemand kleiner over mij denkt dan ik ben?.”
DE VISIE VAN VERA
DE REFLECTIE VAN SALINA
“Wauw! Wat een prachtige zet in de juiste richting. Wat had ik dit nodig als laatste duwtje. Een soort ’toestemming’ dat het helemaal oké is om altijd je eigen pad te volgen. Ik besef door de woorden van Vera dat het ‘probleem’ oprecht mijn eigen belemmering is. Iets wat ik wel zag, maar geen idee had hoe hiermee om te gaan.
Oude patronen en belemmeringen mogen er zijn, maar hoef ik niet meer te dienen.
Het naar binnen keren, wat ik sowieso al geregeld doe, ga ik nog meer inzetten. Echt voor mezelf staan. Oude patronen en belemmeringen mogen er zijn, maar hoef ik niet meer te dienen. Inspirerend dat Vera zelf ook aangeeft haar bedrijf te voeren vanuit haar eigen gevoel. Dit is exact de transformatie die ik nu aan het doorgaan ben. En die altijd zal blijven bestaan, verwacht ik.
Mijn oprechtheid en drive om anderen te helpen met waar ik goed in ben, wordt hiermee alleen maar méér aangewakkerd. Met compassie naar mezelf kijken is een uitdaging, maar wel een tip die ik ter harte neem. Dankjewel voor je rake en lieve woorden Vera. Je ogen zeggen nog meer dan je woorden.”
Wat enorm krachtig dat je dit uitspreekt. Ik ben ervan overtuigd dat er meer mensen zijn die hiermee worstelen. Ook zij kunnen iets/veel hebben aan het antwoord van Vera. Maar dat niet alleen. Ik denk dat ze ook veel kunnen hebben aan jouw woorden. Dat je je hierover uitspreekt geeft herkenning. Dat laat zien: you’e not alone. En ook: het is helemaal niet vreemd of raar om dit te voelen. Wanneer we dit soort gevoelens allemaal voor onszelf houden, kan het idee ontstaan dat je de enige bent. Maar dat is dus helemaal niet zo. Dus: dank je wel voor jouw woorden.