Het rolmodel; de belichaming van perfectie na eindeloos veel ervaring en training, een expertstatus verkregen waar een ieder zich aan op kan trekken.
Van Dale noemt het: “Iemand die op voorbeeldige manier voldoet aan een wenselijk geacht rollenpatroon.”
Persoonlijk krijg ik jeuk van die omschrijving maar het zij zo. Onlangs ging er een foto viral waarin top model Kendall Jenner vergeleken werd met astronaut Alyssa Carson.
Wat mij stoort is dat wij het nodig achten twee vrouwen tegen elkaar af te zetten die overduidelijk beide een totaal ander beroep en roeping hebben in het leven. En dan een succesvol topmodel en zakenvrouw wegzetten als slecht rolmodel omdat de andere dame minder aandacht krijgt.
In mijn ogen moeten wij een maatschappij creëren waarin we aan ieder meisje – of ze nu later model, astronaut, moeder of CEO wil worden – laten blijken dat die ambities waargemaakt kunnen worden. Dat je zo groot mag dromen en dat voor iedere roeping een route is naar geluk. Dat je succesvol kan en mag zijn op jouw manier wat je definitie van succes ook mag zijn. En dat je jezelf niet hoeft te vergelijken met anderen om een punt te maken.
Zeker wanneer we het over rolmodellen hebben moet je er zelf een zijn. En het opwerpen van extra blokkades tussen vrouwen onderling begint echt vermoeiend te worden.
Het moment dat vrouwen elkaar gaan steunen, écht steunen, zijn we niet te stoppen. Helaas hebben we nog een lange weg te gaan.
Ik zie al dat we Brad Pitt vergelijken met Max Verstappen. Beide kunnen een rolmodel zijn afhankelijk van je persoonlijke interesses maar kunnen we alsjeblieft stoppen met dat beauty vs brain gehalte…
Zo’n lijf komt niet aanwaaien, en die vrouw is multimiljonair. Die snapt het echt wel.
En wat de astronaut betreft, chapeau. Weer een deur geopend voor alle meisjes die deze droom ook najagen. Dat vier je, dat geef je een podium.
Dat ga je niet in diskrediet brengen door het in een smakeloze vergelijking te proppen.
