De gelddoorbraak die niets met geld te maken heeft

Hoe leg ik dit uit aan anderen?

Het begon al op zondag tijdens een feestje, een dag van tevoren. Terwijl de mensen om me heen enthousiast vertellen over hun plannen voor de aankomende week, merk ik dat ik de vraag ‘en wat ga jij morgen doen‘ ontwijk. Ik bevind me in een leuke groep mensen, maar het zijn niet de mensen ‘in mijn bewustzijnsbubbel’. Niet de mensen die bezig zijn met innerlijk werk, denken in overvloed in plaats van schaarste, moneymindset, schaduwwerk, systeemopstellingen, energie. Dus ik doe de aanname dat ze het toch niet zullen begrijpen. Of erger: er een oordeel over zullen hebben.

Ze kennen drs. Roy Martina waarschijnlijk niet. Ook al is hij een holistisch arts en bestseller auteur van 88 boeken, wanneer ik zou vertellen dat hij mensen begeleidt bij het overwinnen van obstakels in hun onderbewustzijn om succes te ervaren, zullen ze hun wenkbrauwen zo hoog mogelijk ophalen.

Of Stacey Seedorf. Die naam kennen ze waarschijnlijk niet, maar de popgroep Twenty 4 Seven wel, waar hij jaren rapper was. Dat hij inmiddels al 15 jaar ondernemers, coaches, sprekers, topsporters, celebrities en andere high-performers begeleidt in het omgaan met angsten, stress en depressie in of door hun werk is weer een heel ander hoofdstuk in zijn levensverhaal.

En hoe vertel ik in hemelsnaam over Milan Somers en zijn specialisatie in Quatum Hypnose en Timeline Jumping? Dat is niet uit te leggen.

Bovendien wist ik zelf ook nog niet wat ik ervan kon verwachten – of wat ik ervan vond. De website sprak me niet zozeer aan. Iets te schreeuwerig naar mijn idee. Te veel populaire taal. Te verkoperig. En toch wilde ik er graag bij zijn, merkte ik. En zoals ik mezelf heb aangeleerd: wanneer ik op een bepaalde manier voel dat ik iets ‘moet’ (van binnenuit en niet van buiten) dan doe ik het; no questions asked. Dan vertrouw ik op dat gevoel. Dan kom ik er vanzelf wel achter waarom het de bedoeling was dat ik erbij moest zijn.

Maar om dat dan openbaar de wereld in te slingeren zonder te weten hoe dat bij anderen overkomt en welk oordeel ze daarover zullen hebben: dat ging me nog een brug te ver. Ik hield wijselijk mijn mond tijdens dat feestje. Ik had niet kunnen voorspellen dat juist dat gedrag zo’n cruciale rol zou spelen tijdens dit 3-daagje event.

Angst voor oordelen van anderen

Ook bij de FEEM Community merk ik het regelmatig: ondernemers die niet voluit voor hun boodschap gaan staan, omdat er toch ergens de angst voor oordelen en kritiek aanwezig is. Wat als anderen me vaag vinden? Wat als ze me zweverig vinden? Wat als ze om wetenschappelijke bewijzen vragen en ik die niet uit mijn hoofd ken? Wat als…

Tijdens Moneyfestation bleven die gedachten ook aandringen. En zodra ik ze wegstuurde, haalden ze hun vrienden op en kwamen ze in een nog grotere groep terug om samen mijn aandacht op te eisen. Bijvoorbeeld het moment dat Roy Martina karma in één zin benoemde met kanker. Die vond ik lastig. Niet eens zozeer om wat hij zei – want ik kon het plaatsen in de context – maar om wat anderen daarover zouden kunnen denken. Ik dacht: “Wow, als hier nu iemand van de reguliere pers bij zou zijn die dit niet in de juiste context plaatst, kan hij of zij dit totaal anders oppakken en een vernietigend artikel schrijven over deze mannen.”

C’est le ton que fait la musique

Toen wist ik nog niet dat er een journalist van Trouw aanwezig was. Daar kwam ik drie dagen na het event achter, toen ik zijn artikel online zag staan.

De kop van het artikel – ‘Moneyfestation belooft geld, geluk en liefde. Dat kost je wel 399 euro’ – zet de toon van het hele stuk: sceptisch.

Hij schrijft in zijn artikel: “Tijdens de pauze staat in de foyer van de Maaspoort een kraampje waar vrouwen in de rij staan voor zelfhulpboeken met titels als Regisseer jouw eigen leven van Milan Somers, die hier ook spreekt.” Met aanvullend zijn observatie: “Er vinden opvallend veel omhelzingen plaats.”

Het is ook zo:
Het merendeel van de aanwezigen was vrouw.
Ze stonden in de pauze in de rij bij de zelfhulpboeken.
Veel mensen omhelsden elkaar.

Dat klopt. Maar, c’est le ton que fait la musique. Het is de toon die de muziek maakt. Al zijn intonaties uiteraard niet te horen in een artikel, het is wel voelbaar. Alles is energie. En exact dat – werken met energie – is wat veel mensen vaag en zweverig vinden. Zo ook deze journalist.

Het is duidelijk dat hij weinig op heeft met de manier van denken die tijdens dit event zonder terughoudendheid wordt geuit. Hij schrijft: “Moneyfestation heeft onmiskenbaar alle trekken van een religieuze bijeenkomst, op Amerikaanse leest geschoeid.”

Ik kan me helemaal voorstellen dat het voor een buitenstaander zo oogt.

Jaren geleden nam ik mijn moeder ooit eens mee naar een event over het doorbreken van beperkende overtuigen waar we ook meditaties deden en jawel – veel knuffelden. Mijn intentie was om haar te deelgenoot te maken van mijn persoonlijke bewustwordingsreis. Zij was na die dag bang dat ik in een sekte was beland.

De grote mindset valkuil

Het gebeurde me steeds vaker tijdens het event – de wat-zullen-ze-wel-niet-denken-valkuil. Ik dacht dat ik de ‘wat zullen ze van me denken’ gedachten inmiddels wel kwijt was. Een gepasseerd station na veel bewustzijnswerk, maar tijdens het event kwamen ze weer naar boven. Hoe hard ik ook mijn best deed om er geen aandacht aan te geven.

Naast ons zaten een aantal jongens die waarschijnlijk met andere intenties naar het event waren gekomen dan wij. Ze deden lacherig over de materie en voelden zich er overduidelijk niet helemaal thuis. Prima uiteraard. Mijn gedachten werden flink getriggerd: “Wat zullen ze van me denken als ik hier nu met mijn handen omhoog hard mee ga zingen met die deze mantra?”

Een gedachte die ik opmerk en niet serieus wil nemen. Dus hup. Daar ging ik; mijn armen in de lucht en volop meezingen. Uit die comfort zone. De gedachten uitdagen en zelf ervaren dat ze onnodig zijn. Dat wéét ik natuurlijk allang, maar er zit een wereld van verschil tussen iets cognitief weten of het werkelijk belichamen. Dat is de reis van hoofd, naar hart, naar buik waarvan niet te voorspellen is hoe lang deze duurt. De snelheid van die reis is ook niet te forceren. Transformatie is een proces wat vraagt om geduld, vertrouwen en moed.

De visie van Roy, Milan en Stacey

Tijdens de avondpauze eet ik –  samen met mijn collega Anne – een lekkere maaltijd met Roy, Milan en Stacey. Voor FEEM Magazine mogen we alles vragen wat we willen weten en de mannen nemen uitgebreid de tijd voor ons. Ik vind mijn ontspanning, zodat ik me door mijn inspiratie kan laten leiden om de vragen te stellen die op dit moment gesteld mogen worden. Tot mijn verbazing gaan mijn vragen niet over geld. Ze gaan ook niet over Moneyfestation. Ze gaan over.. jawel. Anderen.

Zien jullie ook dat er vaak lacherig of afwijzend wordt gedaan over de thema’s die jullie hier bespreken, zoals ‘denken in overvloed’, Wet van Aantrekkingskracht, energie, innerlijk werk, door mensen die het niet begrijpen? Wat doet dat met jullie en hoe gaan jullie daarmee om?

Milan: “Als je een bepaalde boodschap hebt, zijn er altijd mensen die die boodschap niet aanspreekt. En wat een van de meest uitdagende dingen is, is dat je congruentie blijft creëren met jezelf. Waar sta ik voor? Wat is mijn boodschap? En kan ik blijven resoneren met mijn missie en hoe ik deze in de wereld wil zetten? Vroeger kon ik er ook wel eens last van hebben als andere mensen daar iets van vonden, maar op een gegeven moment ga je leren dat je niet de hele wereld tevreden kunt houden. Je hebt lovers, twijfelaars en haters. Wat mij helpt in de bevrijding daarvan is de gedachte: mijn boodschap zal niet voor de hele wereld zijn. Ik weet wat ik wil, ik weet wat ik kan en weet welke impact ik neer kan zetten. Wanneer mensen blijven resoneren met datgene waarvoor ze op zielenniveau hier zijn en wat voor footprint ze neer willen gaan zetten, zullen ze steeds minder last hebben van het dogma hoe je zou moeten functioneren binnen deze maatschappij.”

Stacey: “Ik ben er niet zoveel mee bezig wat mensen ervan vinden. Ik weet wat ik wil en ik weet ook waarom ik het doe. Mijn waarom klopt heel erg bij wat ik zeg, schrijf en waar ik voor sta. Wat ik doe, zeg en schrijf komt van binnen naar buiten. Zolang ik dat doe resoneren mensen vanzelf. Als ik dat niet zou durven te doen, blokkeer ik ook die resonantie. Dus op het moment dat je unshakable faith hebt in je missie dan is je focus ook niet op mensen die daaraan twijfelen, want als dat wel zo is dan twijfel je eigenlijk een beetje aan jezelf. Ik geloof enorm in mijn missie en ik weet dat niet iedereen dat begrijpt. Het allerbelangrijkste is naar mijn idee dat je voor jezelf heel goed weet waarom je staat voor jouw boodschap. Wat is jouw waarom? Waarom doe je dit werk? Waarom vind je dat je dit werk moet doen? Klopt je why met wat je zegt? Want als dat klopt, dan kun je veel makkelijker loslaten wat een ander daarvan vindt, want dat is de wereld van de ander. En dan doe je gewoon wat je hier komt doen en daar heeft de wereld veel meer aan.”

Roy: “Het gaat erom dat je bij jezelf opmerkt: doet het wat met je, of niet? Vaak is het zo dat hoe steviger je staat en hoe succesvoller je wordt, hoe meer kritiek je krijgt. We kunnen dit ook groter bekijken. Als wereld gaan we door een transformatie. We hebben nu meer mensen die bewust worden. In dat proces zijn er twee reacties: er is een groep die voelt dat ze ’thuiskomen’ en er is een groep bij wie het een tegenreactie oproept. De polarisatie wordt groter nu. Dus je zult merken dat er ook meer bagger gegooid wordt op dit soort zaken, omdat het ook meer zichtbaar aan het worden is. We worden steeds meer geconfronteerd met onszelf en hoe we in de wereld staan. Het allerbelangrijkste is dat je absoluut moet weten wat je bent. Als je echt kun accepteren dat je onsterfelijk bent, een oneindig wezen, een creator, dat je essentie liefde is, dat realiseer je je dat het leven een fractie van een moment is. Hoe je ergens nu tegenaan kijkt, hoe boeiend is dat over 100 jaar? Totaal niet. Dus we maken de dingen groot terwijl het niet zo is. We zijn hier om een spel te spelen. Maar we nemen het spel zo serieus. Het is alsof je in een film speelt en je bent acteur en je denkt dat de film echt is. Besef dat het een rol is en dan kan alles.””

De heren gaan all-in

Dat deze mannen zich niet laten tegenhouden door wat anderen mogelijk zullen denken, wordt op de derde dag nóg duidelijker. We hebben er dan overigens al een aantal quantum jump meditaties opzitten, wat ik 10 jaar geleden ook nog vreemd had gevonden waarschijnlijk. Door middel van specifieke visualisatieoefeningen zijn we in contact gebracht met onszelf in een hogere realiteit en een parallel universum. Ik laat me meevoeren door de stem van Milan en zie prachtige beelden en voel dat er in mijn energie veranderingen plaatsvinden. Net als de hypnotiserende bewegingen op het het grote scherm die we een tijd lang moeten bekijken om een bepaalde energetische disbalans in ons lichaam weer te harmoniseren. Er gebeurt iets wat niet te verklaren is. En dat hoeft ook niet.

Het voelt bevrijdend dat ze het brengen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En dan komt die derde dag, waar ze nóg een stapje verder gaan. De mannen gaan all-in. Op het podium laten zien hoe het is om de boodschap van de Blue Avians te channelen. Het blijken wezen die niet in deze 3e dimensie leven, ook niet in de 5D wereld, maar ergens richting de 13e dimensie. Op het podium wordt degene die hen channelt onder hypnose gebracht en komt ze in de juiste staat om de boodschappen van deze ruimtewezens op te pikken en aan ons door te geven.

Ik kijk er met verbazing naar.

Dat gaat me niet eens zozeer om de inhoud. Mijn les zit in het feit dat ze ongegeneerd doen waar zij in geloven. Ze laten zich niet tegenhouden door wat de Trouw wel of niet over ze gaat schrijven. Ze laten los was FEEM Magazine erover gaat schrijven. Zij weten wie ze zijn en waar ze voor staan. Wat anderen daarvan denken houdt ze niet tegen om hun boodschap te uiten.

Die hele boodschap houdt me gedurende het event het meeste bezig. De gedachten zijn hardnekkig. Het lijkt niet over geld te gaan, maar dat is schijn. Het heeft alles met geld en overvloed te maken. Hoewel ik tijdens het event baalde van deze gedachten, omdat ze me afleidde van het event en ik teveel ‘in mijn hoofd zag’ naar mijn idee, besef ik achteraf dat dit exact was wat ik nodig had op dat moment. Mijn intentie was om mijn grootste geldblokkade te doorbreken. Daar wilde ik antwoorden op krijgen. En die kreeg ik. Als er iets beperkend is, is het wel de gedachte ‘wat zullen anderen van me vinden’.

Veilig in mijn eigen bubbel

Het zorgt ervoor dat ik mezelf alleen volledig uit wanneer ik me veilig voel binnen mijn eigen bubbel. Ik ga niet all-in. Ik laat mijn kleuren alleen zien wanneer ik geloof dat ze gezien en gewaardeerd worden. Dat houdt dus ook een geldstroom tegen. Er zijn tientallen, honderden, misschien wel duizenden mensen voor wie FEEM van grote waarde kan zijn. Doordat ik mezelf inhoud, bereikt onze boodschap hen niet en weten ze niet van het bestaan van FEEM. Ik doe niet alleen mezelf tekort, maar ook anderen.

Onbewust wacht ik op een omgeving zonder oordeel om vrijuit te kunnen zijn wie ik wil zijn. Om te doen wat ik wil doen. Om te zeggen wat ik te zeggen heb. Om te laten zien wie en wat ik werkelijk ben.

De grote doorbaak

Moneyfestation heeft iets bij me in gang gezet wat de weken erna nog na bleef gonzen. Omgaan met kritiek is een van mijn levensthema’s; ik geef er niet voor niets al een aantal jaar lezingen over die anderen aanzetten om voluit voorwaarts te leven, ondanks wat anderen over ze zeggen of denken. Elke keer mag ik weer een laagje dieper in het afpellen van die aangeleerde schil. Steeds als ik denk ‘nu heb ik het volledig geheeld’ komen er weer nieuwe triggers op mijn pad die me – als ik bereid ben om het aan te kijken – nog meer inzichten geven op dit thema.

Tijdens en na dit event heb ik weer een paar lagen mogen doorbreken en sta ik weer dichter in contact tot mijn diepste essentie die zich niet bezighoudt met wat anderen zeggen, denken of doen maar die vanuit liefde simpelweg haar boodschap verspreidt. Ik voel aan alles dat zich in mij een gigantische shift heeft plaatsgevonden waarvan ik niet doorhad dat dit überhaupt speelde.

Ik heb weer diepere wijsheid ontvangen over anders kijken naar kritiek. Die doorleef ik. Voel ik in elke vezel en kan ik nu weer doorgeven aan anderen die soms moeite hebben met hun zichtbaarheid. Of geld. Alles is verbonden met elkaar.