Boosheid loslaten. 5 tips voor gevorderden.

Boosheid loslaten. Waarom is dat toch zo moeilijk?

Boosheid loslaten – maar dan eigenlijk toch niet: je kent daarin je eigen mechanismen. Je weet of jij juist uithaalt naar de ander in je boosheid of dat de boosheid bij jou naar binnen slaat. Bijvoorbeeld omdat boos worden op de ander te eng is en niet mag voor je gevoel. Op dat moment heeft de boosheid jouw nog in zijn greep en ben je dus niet aan het loslaten.

Heb jij al onderzocht wat boosheid werkelijk is? Niet wat wij er inmiddels van zijn gaan vinden, maar de werkelijke oorsprong?

Het is onder andere een beschermingsmechanisme vanuit de oertijd. Aanvallen bij gevaar en jezelf in veiligheid brengen wanneer je risico loopt. Het is gewoon een primaire reactie. Eigenlijk een heel gezonde reactie dus. Alleen bouwt de boosheid zich bij ons vaak op omdat we dat primaire zijn verloren.

Met jouw bewustzijn weet jij waarschijnlijk al wanneer jij die primaire reactie in jouw kindertijd verloren bent en waardoor. Te vaak gecorrigeerd door de mensen om je heen. Daarmee is boosheid verstopt geraakt onder secundaire emoties. Zo zijn opgebouwde strategieën ontstaan. En ook de patronen hoe jij vanuit die secundaire emoties omgaat met de primaire emoties.

Uiteindelijk is boosheid altijd een vorm van ventileren, van jezelf uiten en kenbaar maken hoe het met je gaat. Grenzen stellen dus. Maar wanneer boosheid te lang en te ver verstopt is geraakt onder allerlei mechanismen, dan komt hij op een gegeven moment naar voren op de verkeerde momenten, bij de verkeerde personen en in proporties die niet meer in verhouding zijn.

Snauwen in plaats van boosheid loslaten; een uitgestelde grens

Grenzen stellen is iets wat nog steeds niet algemeen geaccepteerd is. Misschien omdat het zo vaak gepaard gaat met boosheid, omdat we te lang wachten? Wie weet hebben we deze ‘algemene niet-acceptatie’ dus wel zelf gecreëerd met elkaar?

De druk van de maatschappij, je eigen gevoel ergens bij te willen horen en de lat die je wilt halen om gezien te worden of niet te falen maakt dat we te ver doorgaan. Misschien ben je al door dit stuk heen en herken je het als iets waar je ooit was, misschien sta je nog ergens op dit pad om het te leren.

Maar bij tijd en wijle, al zijn we nog zo bewust en ver in ons proces, accepteren we ineens weer meer wat er op ons af komt. Inclusief gedrag van de ander dat eigenlijk niet acceptabel is. Of verzoeken en verwachtingen die niet meer goed voelen.

Gelukkig heb jij het snel door: ‘Ah ik doe het weer’. Maar even was je dus uit verbinding, met de ander en jezelf. Daardoor ontstaat er aanvankelijk onbewust, oneigenlijk gedrag omdat je niet meer zo zuiver reageerde als je normaal kan. Dat oneigenlijke gedrag is het signaal dat er iets in jou om aandacht vraagt, dat je weer een laag dieper mag ontwikkelen, weer even mag verbinden met jezelf en opnieuw kunt kiezen voor liefde.

Van boosheid naar liefde: 5 tips

1. Een van de eerste dingen die je te doen hebt als je van boosheid naar liefde wilt is onderzoeken waarom je (steeds) zo boos wordt, echt op de diepere laag. Deze diepere laag gaat over waarin je werkelijk geraakt wordt, voorbij je hoofd en denken dus, afgedaald naar jouw innerlijke kind. De ander is hierin jouw spiegel. Jouw reactie op de ander komt altijd voort uit jouw eigen pijn op het moment dat je ergens in geraakt wordt. Wanneer je dit beiden nog doet in een verbinding, sta je tegenover elkaar en verdampt de liefde. Kiezen voor liefde begint dus met kijken naar jezelf.
2. De tweede stap hierin gaat over jezelf de aandacht geven die je nodig hebt; jezelf kennen in je triggers en goed zorgen voor jezelf. En zo blijft het innerlijk (kind) werk steeds weer van belang zodat jij kunt blijven putten uit de liefde voor jezelf.
3. De derde stap gaat over het besef dat je hierin samen met de ander dus een gemene deler hebt. Beiden hebben jullie de triggers, of het nu om je partner, kind of klant gaat.

‘De ander heeft liefde nodig op het moment dat je eigenlijk boos bent.’

Dit is een Zweeds gezegde en ontzettend belangrijk. Hoe hardnekkiger, pijnlijker of vervelender het gedrag van de ander, hoe meer liefde diegene nodig heeft. En jij kunt dat geven, juist omdat je al zover bent in je proces, je jouw bewustzijn daarin al ontwikkeld hebt of aan het ontwikkelen bent. Het besef dat die ander het gedrag vertoont vanuit zijn of haar eigen pijn, geraaktheid of onvermogen maakt dat je vanuit compassie beseft dat die ander op dat moment dus niet anders kan.

‘Wanneer iemand het anders zou kunnen doen, dan had diegene dat wel gedaan.’

4. It’s not about you. Wanneer je je eigen pijn al ver opgeruimd bent, je op dat punt in je leven beland bent dat je mag gaan ‘teachen’, ben je zover dat je voelt ‘it’s not about me’. Je beseft dat de reactie van de ander niet over jou gaat. Dan ben je er eigenlijk al, dat is al kiezen voor liefde. En ja, soms is het wel even moeilijk om jezelf opzij te zetten, want ook jij kan geraakt worden. We zijn toch nooit uitgeleerd? En hoe meer je een verschilmaker bent, hoe meer lessen jij op je pad zal krijgen om zelf te leren zodat je weer kunt ‘voorleven’.
5. Ervaren dat je altijd aanwezig bent in je eigen ruimte, dat de ander die niet van jou kan afnemen omdat jij nu eenmaal ‘bent’, maakt dat je met jezelf in verbinding bent. Je leeft dan vanuit een open hart. Vanuit deze verbinding ontstaat de liefde, ben je aanwezig in de liefde. Deze rust maakt dat je de ander als vanzelf ziet waarin diegene het nodig heeft om gezien te worden, wat diegene werkelijk nodig heeft. Wat niet betekent dat jij dit dan moet geven, vaker ben je enkel de spiegel zodat de ander weet wat die te doen heeft.

‘Juist jouw liefde maakt dat de ander met zichzelf in verbinding kan blijven en dat de liefde terugkomt op het juiste moment’.